Materiały wypełnieniowe – kompozyty
- Szczegóły
Wypełnienia stosowane przez lekarzy stomatologów mają za zadanie odbudowywać utraconą naturalną tkankę kostną zęba. Powinny być przy tym wytrzymałe i mieć kolor jak najbardziej zbliżony do barwy istniejącej części zęba.
Wypełnienia stosowane przez lekarzy stomatologów mają za zadanie odbudowywać utraconą naturalną tkankę kostną zęba. Powinny być przy tym wytrzymałe i mieć kolor jak najbardziej zbliżony do barwy istniejącej części zęba. Takie założenia spełniają materiały kompozytowe powstające z połączenia trzech faz:
- organicznej – czyli płynnych i aktywnych żywic polimeryzujących, które pełnią funkcję spoiwa;
- nieorganicznej – będącej mineralnym lub organiczno-mineralnym wypełniaczem; może to być kwarc, krzemionka czy nawet szkło;
- a także elementu wiążącego, którym jest zwykle silan winylu pozwalający na połączenie matrycy z wypełniaczem.
Ze względu na sposób wiązania i utwardzania żywic będących składnikami kompozytów wyróżnia się wypełnienia chemoutwardzalne, światłoutwardzalne, termoutwardzalne oraz chemo- i światłoutwardzalne.Dzięki materiałowi kompozytowemu można wypełniać małe i większe ubytki, a nawet w łatwy sposób odbudowywać złamane lub zniekształcone korony
Główne właściwości
Plomby wykonane z materiałów kompozytowych cechują się bardzo dobrą przylegalnością do naturalnych tkanek uzębienia, wyglądają estetycznie i są bardzo trwałe. Można stosować je we wszystkich zębach, a szczególnie w przednich, ponieważ łatwo dopasować wypełnienie do barwy pozostałej części zęba i zlewa się ono optycznie z otaczającą je tkanką, dzięki czemu jest prawie niewidoczne. By zastosować kompozyt, wystarczy usunąć tylko niewielką część zęba, a nawet można dołączyć go do istniejącego wypełnienia, aby je uzupełnić i odpowiednio odbudować tkankę kostną. Aby materiały kompozytowe nie traciły swoich właściwości, bardzo ważne jest ich odpowiednie przechowywanie oraz dbanie o to, by dokładnie wysuszyć powierzchnie ubytku, na które nakładana będzie plomba.
Tego typu wypełnienia używane są często w zębach stałych, jednak istnieją również pewne przeciwwskazania do ich zakładania, takie jak bruksizm i próchnica głęboka.